Geschiedenis Wastcoat Five / Outlook 

Naar aanleiding van het afscheid van de directeur van de Europaschool, dhr. Zondervan, alias “de witte hengst” in Jan. ’64, besloten een aantal leerlingen, waaronder Bertus Weerdmeester, Johnny Oberink  en Jocko (Jopie) Stok op deze feestavond een aantal liedjes te spelen. Dit werd een groot succes en hierdoor besloten Bertus, Johnny en Jocko om door te gaan.Jopie Rattink, die een drumstel en een piano thuis had, werd gevraagd om te komen drummen en Henk Hoogers werd op banjo toegevoegd, zo ontstond de Waistcoat Five. Het repertoire bestond uit een mengelmoes van Dixieland, Jazz en Afro-Cubaans. Het laatste werd verzonnen door onze manager Kees van Hunen, wij wisten helemaal niet dat dat bestond. We oefenden bij de Fam. Rattink thuis, vanwege het drumstel en de piano. Omdat we toen nog “unplugged “ speelden, leverde dat niet te veel problemen op met hun buren. We speelden toen op allerlei schoolfeestjes, in jeugdsoos “Rim Ram”( dhr. Suurink) en regelmatig  organiseerden we zelf een dansavond in de achterzaal van Hotel “De Wereld”. 

Om ons heen  ontstonden allerlei rock bandjes, hier hebben wij ons een aantal jaren tegen verzet, maar uiteindelijk ontkwamen wij ook niet aan deze invloed en gingen we R & B spelen. Jopie Rattink verliet toen de band en Gerrit Grootwillink kwam hiervoor in de plaats. Ton Vogelpoel werd als gitarist aangetrokken en Henk ging naar de basgitaar.We veranderden onze naam in “Outlook” omdat onze oude naam regelmatig werd verbasterd in de Whisky Five, waarom dat was blijft een raadsel. We verlieten onze oefenruimte boven Café “ Mannes” aan de kleine overstraat en gingen repeteren in buurthuis de “Kartuut”. ’s Zaterdags werd er geoefend vanaf 10 uur ’s ochtends nadat we de katers hadden weggespoeld met melk en zoute haring van de viskraam die voor de Kartuut stond, die we vaak de vorige avond tijdens een optreden hadden opgelopen. In die tijd was de vrouw van dhr. Olderaan ( de baas van de Kartuut) onze manager geworden en deze heeft nog tevergeefs geprobeerd om ons alcohol gebruik, contractueel, aan banden te leggen en ons in uniforme kleding ( bloes met roezeltjes en broek met wijde pijpen) te krijgen. Ik geloof dat we dit wel twee keer aangehad hebben. 

Op 28 maart 1967 kwamen we als “de Ontdekking” uit de bus tijdens “de 28 uur beat in de Kartuut”, waar veel Deventer bands optraden. Er volgden lovende recensies in het Deventer Dagblad en de Volkskrant. We kregen steeds meer en betere optredens door het hele land. 

Eind ’67 kreeg Johnny er genoeg van en ook Gerrit verdween, hiervoor in de plaats kwamen Ed Dammans ( de Deventer Otis Redding) en Jurry Visser als drummer. Niet lang hierna kwam Hans Bos als saxofonist de blazers sectie versterken. Door deze wisseling gingen we over op Soul muziek en hadden we behoorlijke successen o.a. als voorprogramma bij “Pink Floid” in Apeldoorn. Deze stad was nog niet aan de muziek van Pink Floid toe, wij waren ongeveer de enige mensen die het grandioos vonden en regelmatig riep het publiek om ons.

In die tijd hebben we bij Mira sound in Wijhe onze eerste en enige single gemaakt en deze met veel vertoon, een rondrit in een koets door de stad voorafgegaan door majorettes en een trompetterkorps, bij V & D gepromoot met een optreden aldaar samen met een boerenkapel op de tapijtafdeling.

Ergens in 1968 verdwenen Ed, Henk en Jurry, hiervoor in de plaats kwamen Martin van Schaik, Pieter Wielaard en Harry Timmermans. Het repertoire veranderde hierdoor weer drastisch, we speelden veel nummers van o.a. John Mayall and the Bluesbreakers, Blood Sweat en Tears, Collosseum enz.

Anekdotes

In die tijd was Jan Kamans  opgeklommen van roadie/chauffeur tot manager en zorgde hij voor heel veel werk. We speelden overal van dorps sportzaaltjes, nachtclubs in Duitsland (met topless danseressen voor de band) tot chique optredens in Kasteel Doornwerd ( weet je wel “Floris”t.v. serie) waar we door Jan als allround dansorkest verkocht waren, wat we dus niet waren want we speelden toen underground muziek

Na veel geklaag van de organisator van dit zeer chique feest en paniek bij Jan besloten we om het deftige gezelschap te laten horen dat dit zootje uitschot, gekleed in gedeeltes van oude smokings en jacquetten ( avondkleding verplicht) ook nog dixieland, jazz en de inventionen van Bach à  la Jaques Loussier konden spelen. Hierdoor werd het ijs gebroken en daarna konden we alles spelen wat we leuk vonden en werd het zeer chique feest een ware orgie waar de decolletés van de dames steeds lager werden en de rokken steeds korter en de heren vervielen van hun bekakte taal in hun oorspronkelijke streektaal.

Tijdens een optreden in de dorpszaal in Wijhe scheurde Martin uit zijn broek. Gelukkig was er een handige boerendochter die dat wel even zou repareren. Helaas ze was weg en bleef weg. Dit was geen probleem voor Martin want hij speelde verder in colbert, onderbroek, witte benen, sokken en puntschoenen.

Verder speelden we in voorprogramma’s van b.v. Cuby en de Blizzards, Tee set, Bintangs

enz. Leuk detail was dat wij nogal wat van hun nummers live konden spelen, wat zij niet konden omdat ze geen blazers hadden. We ( Hans en Jocko als blazers en Bertus als pianist) kregen zelfs nog een aanbod van Harry Muskee om te komen spelen in de Blizzards, helaas kon dit niet doorgaan omdat we nog aan het studeren waren of werk hadden en daarbij de rest van de band niet in de steek wilden laten, want het liep als een trein. Herman Brood ging toen bij Cuby  spelen.

In 1970 zijn we gestopt met Outlook omdat Hans en Bertus naar Groningen vertrokken om te gaan studeren aan het conservatorium.

Wat gebeurde er na de OUTLOOK 

Hans Bosch kwam o.a. terecht in het Nederlands Blazers Ensemble en speelt nog steeds over de hele wereld.

Bertus heeft in het laatste jaar van het conservatorium de piano op de schroothoop gegooid en heeft tot voor een jaar nooit meer wat met muziek gedaan. Hij heeft sinds kort weer een vleugel thuis staan en componeert volgens kenners prachtige muziek.

Jocko Stok heeft een jaar of 8 in de Bigband Amor geblazen  en speelt nog steeds in Midlife Crises en nu niet alleen trompet maar ook gitaar en drums.

Pieter Wielaard speelde in Terra Haute en daarna met Ferdy Joly ( Normaal) in de groep Crazy.

Harry Timmerman speelde met Mr. Man ( Mr. Bobo) en daarna in de ácapella groep Evidence, welke een CD maakte die “CD van de week” werd bij Frits Spits. Nu drumt hij zo af en toe nog in Burengerucht.

Martin van Schaik speelt inmiddels ongeveer 30 jaar in de formatie Lotus, eerst als bassist en de laatste jaren weer terug op zijn oude liefde, de gitaar.